To μάτι δεν είναι καλά
Όταν το μάτι του Ρομπέρτο Μάττα φεύγει μπροστά για να αποφύγει τον αποπροσανατολισμό, το μάτι του βιβλιου του Κalil Gibran "τρελαίνεται":
Μια μέρα, το Μάτι είπε: "Είδα, πέρα απ' τις κοιλάδες, ένα βουνό που το σκεπάζει μια γαλάζια καταχνιά. Δεν είναι πολύ ωραίο;" Αφουγκράστηκε λίγη ώρα το Αυτί, και είπε: "Μα πού είναι αυτό το βουνό; Δεν το ακούω".Το χέρι μίλησε και είπε: "Δεν υπάρχει κανένα βουνό, δε μπορώ να το πιάσω, το ψάχνω, και δεν πιάνω τίποτα."Και η μύτη είπε: "Δεν υπάρχει βουνό, δεν το μυρίζω".Τώρα το Μάτι κοίταξε αλλού, όμως οι άλλοι άρχισαν όλοι μαζί να σχολιάζουν την περίεργη ψευδαίσθηση του Ματιού. Και είπαν: "Το Μάτι δεν είναι καλά".
On the first of August, 1914, Max Ernst died. He was resurrected on the 11th of November, 1918, as a young man who wished to find the myth of his Day.
Στο απόσπασμα της ταινίας 8Χ8: Α chess sonata, ο Μαξ Ερνστ χορεύει στο δρόμο κυνηγώντας τη γυναίκα του, Dorothea Tanning.
Surreal
On the first of August, 1914, Max Ernst died. He was resurrected on the 11th of November, 1918, as a young man who wished to find the myth of his Day.
"Δὲν ξέρω πῶς νὰ σοῦ τὸ εἰπῶ. Μὰ ὁ δρόμος, χθὲς τὸ βράδυ,
μὲς στὴ σταχτιὰ τὴ συννεφιὰ σὰ θέατρο εἶχε γίνει. " Λ. Πορφύρας
μὲς στὴ σταχτιὰ τὴ συννεφιὰ σὰ θέατρο εἶχε γίνει. " Λ. Πορφύρας
Στο απόσπασμα της ταινίας 8Χ8: Α chess sonata, ο Μαξ Ερνστ χορεύει στο δρόμο κυνηγώντας τη γυναίκα του, Dorothea Tanning.
Lacrimae rerum
Ὄξω, βαρύ, μονότονο ψιχάλισμα
δέρνει τὴ στέγη μας· καὶ τότε ἀντάμα
τὰ πράματα ποὺ ἁγιάσανε τὰ χέρια σου
ἀρχίζουν ἕνα κλάμα... καὶ ἕνα κλάμα...
Κι ἀπ᾿ τὴ γωνιὰ ὁ καλὸς τῆς Λήθης σύντροφος,
τ᾿ ἀγαπημένο μας παλιὸ ρολόι,
τραγουδιστὴς τοῦ χρόνου, κι αὐτὸς κλαίοντας
ρυθμίζει ἀργά, φριχτά, τὸ μοιρολόι...
δέρνει τὴ στέγη μας· καὶ τότε ἀντάμα
τὰ πράματα ποὺ ἁγιάσανε τὰ χέρια σου
ἀρχίζουν ἕνα κλάμα... καὶ ἕνα κλάμα...
Κι ἀπ᾿ τὴ γωνιὰ ὁ καλὸς τῆς Λήθης σύντροφος,
τ᾿ ἀγαπημένο μας παλιὸ ρολόι,
τραγουδιστὴς τοῦ χρόνου, κι αὐτὸς κλαίοντας
ρυθμίζει ἀργά, φριχτά, τὸ μοιρολόι...
Λάμπρος Πορφύρας
