Αποδελτίωση VII

Μαρμαρωμένος Ορίζοντας

"Να ' σαι δεμένος στην τσίμα ενός άρμπουρου στη μέση του ωκεανού και να χρωματίζεις... Και το παραμικρό κούνημα σε πειράζει τόσο στην καρδιά που σε κάνει να κλείνεις τα ματια αθέλητα και να νομίζεις κάθε τόσο πως πέφτεις... Ύστερ' από λίγο σε πιάνει ένα λαχάνιασμα κι αρχίζεις να ανασαίνεις βαθιά σα να'χεις τρέξει πολύ"



Είσ' άνθος
"Είσαι άνθος πολυμύριστο που τ'άρωμα εμαράθη
και πάρωρα ξεχάστηκε σε μια γωνιά και λιώνει
ώριο κορμί που σώθηκε και φθάρθηκε απ'τα πάθη
και μια Ιστορία χαρούμενη που θλιβερά τελειώνει."

Νίκος Καββαδίας (Από  "Το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη.")