Την επόμενη φορά που θα ακούσεις το Borodin,
θυμήσου ότι ήταν απλά ένας φαρμακοποιός
που έγραφε μουσική για να χαλαρώσει,
το σπίτι του ήταν γεμάτο κόσμο:
φοιτητές, καλλιτέχνες, μέθυσους, αλήτες,
και δεν ποτέ δεν ήξερε να πει: όχι.

την επόμενη φορά που θα ακούσεις το Borodin
θυμήσου ότι η γυναίκα του χρησιμοποιούσε τις συνθέσεις του
για τα κουτιά των γάτων
ή κάλύπτε κουτιά με ξυνισμένο γάλα,
αυτή είχε άσθμα και αυπνία
και τον τάιζε ψιλοβρασμένα αβγά
και όταν αυτός ήθελε να καλύψει το κεφάλι του
για να κλείσει απ' έξω τους θορύβους του σπιτιού
αυτή τον άφηνε να χρησιμοποιήσει μόνο το σεντόνι,
εξάλλου συνήθως κάποιος κοιμόταν στο κρεβάτι του
(κοιμούνταν ξεχωριστά όταν σπάνια κοιμούνταν)

κι αφού όλες οι καρέκλες
ήταν συνήθως πιασμένες,
αυτός κοιμόταν στις σκάλες
τυλιγμένος με ένα παλιό σάλι
του έλεγε πότε να κόψει τα νύχια του,
να μην τραγουδά ούτε να σφυρίζει,
να μη βάζει πολύ λεμόνι στο τσάι του
ούτε να το πιέζει με το κουτάλι
Συμφωνία #2, σε B Μινόρε
Ο πρίγκηπας Ίγκορ,
στις στέπες της κεντρικής Ασίας,
μπορούσε να κοιμηθεί μόνο βάζοντας
στα μάτια ένα σκούρο ρούχο
Το 1887 παρεβρέθηκε σε ένα χορό
της Ιατρικής Ακαδημίας
ντυμένος με ένα χαρωπό εθνικό κοστούμι,
επιτέλους φαινόταν εξαιρετικά εύθυμος
κι όταν έπεσε στο πάτωμα
νόμισαν ότι έκανε πλάκα.

την επόμενη φορά που θα ακούσεις το Borodin,
θυμήσου...

Charles Bukowski