Oι δεινόσαυροι ήταν πολύ αναστατωμένοι. Είχαν μάθει ότι κάθε δέντρο που έτρωγαν έφερνε πιο κοντά το λιώσιμο των πάγων. Έτσι είχε πει ο προφήτης. Κάθε άτσαλή τους πατημασιά, κάθε μάσημα φύλλου, κάθε πετυχημένο κυνήγι εξαφάνιζε το χορτάρι κι έφτιαχνε τρύπες στον ουρανό.
Απ΄ αυτές τις τρύπες θα έμπαινε ο ήλιος και θα έλιωνε τους πάγους. Όλη η γη θα γινόταν μια θάλασσα και θα γλίτωνε μόνο ένα πλοίο στο οποίο οι άνθρωποι και τα άλλα ζώα είχαν συμφωνήσει να μη βάλουν δεινόσαυρους. Αυτοί, οι βασιλιάδες της γης θα εξαφανίζονταν για πάντα και να δούμε ποιον ανίκανο θα έβαζαν στη θέση του βασιλιά. Κανένα τεμπελχανά που θα κοιμόταν όλη μέρα.
Έφτιαξαν επιτροπή και πήγαν να δουν ποιος είναι υπεύθυνος για το πλοίο. Είδαν ένα βοσκό, χάλια μεζέ, που τους εξήγησε ότι οι εντολές του ήταν σαφείς. Όχι δεινόσαυροι. Τους εξήγησε κι από πού προήλθαν οι εντολές και τους κούφανε. “Μα αν αυτός που λες γέροντα έχει φτιάξει τα πάντα, μας έχει φτιάξει κι εμάς. Γιατί μας θέλει να χαθούμε;” Ο γέροντας κοίταξε ψηλά στον ουρανό και τους είπε ότι ήταν τέτοια η σοφία που κρυβόταν στα αποφάσεις του ουρανού που οι δεινόσαυροι ήταν πολύ μικροί να την κατανοήσουν.
“Ρε σεις, είπε ο αρχηγός δεινόσαυρος, είστε σίγουροι ότι αυτοί είναι στα καλά τους; Τι πά να πει πολύ μικροί για να κατανοήσουμε; Αν είναι να χαθούμε ας χαθούμε αλλά φτάνει πια με τις αηδίες περι σοφίας!”
Οι δεινόσαυροι χάθηκαν, οι άνθρωποι και τα ζώα επέζησαν κι όρισαν το λιοντάρι βασιλιά. Για αρκετό καιρό η ζωή κυλούσε όπως πριν μέχρι που οι άνθρωποι σφετερίστηκαν την εξουσία κι άρχισαν ζημιές μεγαλύτερες κι απ' αυτές των δεινοσαύρων - που παρακολουθούσαν από τον ουρανό κοροιδεύοντας το γέροντα:- Εε γέροντα, θέλεις να πεις ότι με όλες αυτές τις βόμβες και τους πολέμους σοβαρά οι δικοί σου ασχολούνται με τα κλιματιστικά;
Ο γέροντας θλιμμένος, πήγε και βρήκε τον προφήτη δεινόσαυρο. “Με έχουν τρελάνει στο δούλεμα. Έλεος!” “Είναι που δεν κατάλαβες ακόμα, του απάντησε. Η φύση δε χάνεται ποτέ. Αναδημιουργείται, ακόμα κι αν το κάνει σε άλλο σημείο του σύμπαντος. Εσείς είναι που θα χαθείτε κι αντί να το καταλάβετε αυτό και να κάνετε κάτι αλληλοσκοτώνεστε και καίτε ότι βρείτε. ¨Οπως και με μας, η ίδια φύση που έδωσε τη θέση μας σε σας θα δώσει τη δική σας θέση σε κάποιους άλλους.”
“Και οι άνθρωποι θα έρθουν εδώ στον παράδεισο;” “Περίπου. Τώρα είναι παράδεισος γιατί δεν έχουν έρθει ακόμα. Μόλις φτάσουν θα μετατραπεί σε κόλαση. Καλά, δε διάβασες τις γραφές;”
Απ΄ αυτές τις τρύπες θα έμπαινε ο ήλιος και θα έλιωνε τους πάγους. Όλη η γη θα γινόταν μια θάλασσα και θα γλίτωνε μόνο ένα πλοίο στο οποίο οι άνθρωποι και τα άλλα ζώα είχαν συμφωνήσει να μη βάλουν δεινόσαυρους. Αυτοί, οι βασιλιάδες της γης θα εξαφανίζονταν για πάντα και να δούμε ποιον ανίκανο θα έβαζαν στη θέση του βασιλιά. Κανένα τεμπελχανά που θα κοιμόταν όλη μέρα.
Έφτιαξαν επιτροπή και πήγαν να δουν ποιος είναι υπεύθυνος για το πλοίο. Είδαν ένα βοσκό, χάλια μεζέ, που τους εξήγησε ότι οι εντολές του ήταν σαφείς. Όχι δεινόσαυροι. Τους εξήγησε κι από πού προήλθαν οι εντολές και τους κούφανε. “Μα αν αυτός που λες γέροντα έχει φτιάξει τα πάντα, μας έχει φτιάξει κι εμάς. Γιατί μας θέλει να χαθούμε;” Ο γέροντας κοίταξε ψηλά στον ουρανό και τους είπε ότι ήταν τέτοια η σοφία που κρυβόταν στα αποφάσεις του ουρανού που οι δεινόσαυροι ήταν πολύ μικροί να την κατανοήσουν.
“Ρε σεις, είπε ο αρχηγός δεινόσαυρος, είστε σίγουροι ότι αυτοί είναι στα καλά τους; Τι πά να πει πολύ μικροί για να κατανοήσουμε; Αν είναι να χαθούμε ας χαθούμε αλλά φτάνει πια με τις αηδίες περι σοφίας!”
Οι δεινόσαυροι χάθηκαν, οι άνθρωποι και τα ζώα επέζησαν κι όρισαν το λιοντάρι βασιλιά. Για αρκετό καιρό η ζωή κυλούσε όπως πριν μέχρι που οι άνθρωποι σφετερίστηκαν την εξουσία κι άρχισαν ζημιές μεγαλύτερες κι απ' αυτές των δεινοσαύρων - που παρακολουθούσαν από τον ουρανό κοροιδεύοντας το γέροντα:- Εε γέροντα, θέλεις να πεις ότι με όλες αυτές τις βόμβες και τους πολέμους σοβαρά οι δικοί σου ασχολούνται με τα κλιματιστικά;
Ο γέροντας θλιμμένος, πήγε και βρήκε τον προφήτη δεινόσαυρο. “Με έχουν τρελάνει στο δούλεμα. Έλεος!” “Είναι που δεν κατάλαβες ακόμα, του απάντησε. Η φύση δε χάνεται ποτέ. Αναδημιουργείται, ακόμα κι αν το κάνει σε άλλο σημείο του σύμπαντος. Εσείς είναι που θα χαθείτε κι αντί να το καταλάβετε αυτό και να κάνετε κάτι αλληλοσκοτώνεστε και καίτε ότι βρείτε. ¨Οπως και με μας, η ίδια φύση που έδωσε τη θέση μας σε σας θα δώσει τη δική σας θέση σε κάποιους άλλους.”
“Και οι άνθρωποι θα έρθουν εδώ στον παράδεισο;” “Περίπου. Τώρα είναι παράδεισος γιατί δεν έχουν έρθει ακόμα. Μόλις φτάσουν θα μετατραπεί σε κόλαση. Καλά, δε διάβασες τις γραφές;”
