Οι κλόουν είναι φτιαγμένοι για να μας κάνουν να γελάμε, κι όμως προκαλούν φόβο στα παιδιά κι αμηχανία στους ενήλικες. Η φοβία που προκαλούν έχει όνομα με ελληνικές ρίζες (οκ η λέξη φοβία αλλά το κωλοβαθριστές!), κι άφθονες επιστημονικές εξηγήσεις.
Τα νοσοκομεία δε συνίσταται να στολίζουν τους τοίχους με εικόνες κλόουν, για να μην τρομάζουν οι μικροί ασθενείς και χαρακτήρες από διάσημα καρτούν έχουν αυτή τη φοβία. Οι κλόουν είναι από απλώς κακοί μέχρι δολοφόνοι σε κάποια θρίλερ, κρυμμένοι πίσω από μια μάσκα που απ' ότι φαίνεται προκαλεί αρκετά εύκολα τη δυσπιστία των ενηλίκων. Κι αν συνεχίζω να διαβάζω άρθρα για το θέμα, θα αρχίσω να πιστεύω ότι δεν σχεδόν κανείς δε γελά με τους κλόουν.
Μετά τον Χανς Σνηρ, το μόνο που θυμάμαι είναι ο κλόουν που ούτε το tantum ergo τον βοηθά πια και οι τυχαίοι; ποπ στίχοι των Roxette: I fall asleep to the sound, of tears of a clown, prayers gone by... Aν κάτι ταιριάζει στους κλόουν, είναι η τραγική ειρωνεία.
Τα νοσοκομεία δε συνίσταται να στολίζουν τους τοίχους με εικόνες κλόουν, για να μην τρομάζουν οι μικροί ασθενείς και χαρακτήρες από διάσημα καρτούν έχουν αυτή τη φοβία. Οι κλόουν είναι από απλώς κακοί μέχρι δολοφόνοι σε κάποια θρίλερ, κρυμμένοι πίσω από μια μάσκα που απ' ότι φαίνεται προκαλεί αρκετά εύκολα τη δυσπιστία των ενηλίκων. Κι αν συνεχίζω να διαβάζω άρθρα για το θέμα, θα αρχίσω να πιστεύω ότι δεν σχεδόν κανείς δε γελά με τους κλόουν.
Μετά τον Χανς Σνηρ, το μόνο που θυμάμαι είναι ο κλόουν που ούτε το tantum ergo τον βοηθά πια και οι τυχαίοι; ποπ στίχοι των Roxette: I fall asleep to the sound, of tears of a clown, prayers gone by... Aν κάτι ταιριάζει στους κλόουν, είναι η τραγική ειρωνεία.
"Όταν παίζω μεθυσμένος, εκτελώ στα κουτουρού κινήσεις που δικαιώνονται μόνο από την ακρίβειά τους, και πέφτω στην οδυνηρότερη γκάφα που μπορεί να διαπράξει ένας κλόουν: γελάω με τα ευρήματά μου. Φρικτός εξευτελισμός. Όταν είμαι ξεμέθυστος, το άγχος με πνίγει ως τη στιγμή που βγαίνω (τις περισσότερες φορές σπρωκτός) στη σκηνή, και η "στοχαστική, κυριαρχημένη ευθυμία" που διακρίνουν κάποιοι κριτικοί, "πίσω από την οποία ακούς τον κτύπο της καρδιάς", δεν είναι παρά η απελπιστική μου αδιαφορία καθώς μεταμορφώνομαι σε μαριονέτα· και το χειρότερο το νήμα κάποτε σπάει και σωριάζομαι κάτω διαλυμένος. Κάτι τέτοιο θα παθαίνουν και οι καλόγεροι που κάνουν διαλογισμό." Heinrich Böll
