Μπιριακό μεταμεσονύκτιο παραλήρημα


Δεν υπάρχει λύπη ε; Ούτε χαρά, ούτε πόνος ούτε πόθος. Η θλίψη είναι επιλογή μας. - Γιατί την επιλέγουμε όλοι όμως, αυτό γιατί δεν το εξηγά ο φιλόσοφος; Μόνο την αρετή κυνηγούμε εμείς. - Εμείς δεν εννοεί εμάς, ούτε τους σκλάβους του.

Κι αυτό το "η συνήθεια που μας διδάσκει αυτο που θα έπρεπε να μας είχε διδάξει εξαρχής η λογική μας, δηλαδή ότι αυτά που μας συνέβησαν δεν ήταν και τόσο τρομερά όσο είχαμε πιστέψει " τι ψυχρό και στωικό που είναι;

Όλα μα όλα, είναι θέμα αντίληψης και η λύπη δεν είναι κάτι το φυσικό αλλά κάτι κενό περιεχομένου. Το να λυπηθούμε είναι απόφασή μας.

Τελικά είναι εκνευριστικό, σπαστικό και πολύ συγκινητικό... να διαβάζεις το λατινόφιλο ελληνογενές παραλήρημα του Κικέρωνα για το φάρμακο της λύπης. Αρχίζεις με την εντύπωση ότι διαβάζεις ένα σπουδαίο φιλόσοφο και τελειώνεις καταλαβαίνοντας ότι διάβασες ένα γέροντα που προσπαθούσε να ξεπεράσει το χαμό της κόρης του.