Σελίδα 123

Πιο κοντινό βιβλίο είναι η Χρόνικα του Λεοντίου Μαχαιρά. Μου εξήγησαν ότι δεν πρέπει το λαπτοπ να κάθεται πάνω σε ύφασμα και το χρησιμοποιώ για σουβερ. Η σελίδα 123 από κει, όπως διάβασα στην πρόσκληση της LadyBlue , λέει στις περιόδους που ζητά το παιχνίδι:

Και ο κύριος Ερρίκος επιβιβάστηκε στις γαλέρες και πήγε κι αυτός στη Ρόδο όπου συνάντησε (το βασιλιά και) το στόλο. Λοιπόν, στη Ρόδο, οι μεθύστακες οι ναύτες λογόφερναν μεταξύ τους με αποτέλεσμα να σκοτωθούν πολλοί Κύπριοι και Ροδίτες (στα καράβια). Κι ο βασιλιάς διέταξε και διαλάλησαν να μην τολμήσει κανένας ξανά να προκαλέσει επεισόδια, γιατί θα χάσει το κεφάλι του.

Κι απ' το Κούριο του τότε, στο Κούριο του τώρα με ένα κύριο που "κάνει ότι μπορεί γιατί δεν είναι λαικός τραγουδιστής". Ε! πρέπει...

Φτυάρι και πάμετο κάπνισμα είναι μια καλή αρχή - κι ένα σίγουρο τέλος αλλά αυτή η συζήτηση δεν είναι του παρόντος. Σετ με το κάπνισμα, για πιο σίγουρα αποτελέσματα είναι οι αηδίες που τρώω και κυρίως αυτά που αρνούμαι να φάω, τα πράσινα.
Όλα αυτά είναι κακά νοουμένου ότι κάποια μέρα θα σταματήσω να οδηγώ σαν ταξιτζής, γιατί ο συνοδηγός του καρτούν είναι τυχερός κι ας μην το ξέρει - μπορούσε να είναι συνοδηγός μου.
Μισώ τις δουλειές του σπιτιού, τις απεχθάνομαι, τις κάνω κυρίως για να μη γίνομαι ρεζίλι όταν έρχεται κόσμος. Η ντουλάπα εδώ μέσα πρέπει να ανοίγεται με προσοχή και γνώση ότι έπεται ρουχοστρόβιλος. Και τα νεύρα μου έτσι τα χειρίζομαι, τα βάζω κάπου να μην τα βλέπω μέχρι να έρθει η έκρηξη. Μετά μπουμ, μετά ηρεμία και μεταφορά κάπου όπου ο χρόνος δεν έχει καμιά σημασία - για μένα, για τους άλλους έχει. Πού να ήξεραν ότι αργώ γιατί παίζω παιχνίδια σαν αυτό με το ποντικάκι και wii.

Πάντως αυτό το ποστ δεν άργησε επειδή έπαιζα, είχα φορτωθεί με υποχρεωτικούς βαρετοβαρετούς πονοκεφάλους. Το παιχνίδι κι η Lady Blue είναι, όπως πάντα, ένας καλός λόγος να τα αγνοήσω για λίγο. :-)