... shake dreams from your hair... choose the sign of your day...



awake

shake dreams from your hair, my pretty child, my sweet one

choose the day, and choose the sign of your day,

the day's divinity, first thing you see.

a vast radiant beach and cool jewelled moon

couples naked race down by its quiet side

and we laugh like soft, mad children,

smug in the woolly cotton brains of infancy.

the music and voices with all around us.

choose, they croon, the ancient ones, the time has come again.

choose now, they croon, beneath the moon, beside an ancient lake.

enter again the sweet forest.

enter the hot dream, come with us.

everything is broken up and dances.

indian scattered on dawn's highway bleeding.

ghosts crowd the young child's fragile eggshell mind.

we have assembled inside this ancient and insane theatre

to propagande our lust for life and flee the swarm of wisdom's restraints.

the barns are stormed, the windows kept

and only one of all the rest

can dance and save us from the divine mockery of words.

music inflames temperament.

oh, great creator of being

grant us one more hour

to perform our art and perfect our lives.

we make great golden combinations.

when a true king's murderer has been allowed to roam free

a thousand magicians arise in the land.

where are the feasts we were promised?



(after a few seconds in the end of the recording Jim says :

"thank you oh lord for the white blind light

thank you oh lord for the white blind light

a city will rise from the sea

i had a splitting headache

from which the future is made")



Την επόμενη φορά που θα ακούσεις το Borodin,
θυμήσου ότι ήταν απλά ένας φαρμακοποιός
που έγραφε μουσική για να χαλαρώσει,
το σπίτι του ήταν γεμάτο κόσμο:
φοιτητές, καλλιτέχνες, μέθυσους, αλήτες,
και δεν ποτέ δεν ήξερε να πει: όχι.

την επόμενη φορά που θα ακούσεις το Borodin
θυμήσου ότι η γυναίκα του χρησιμοποιούσε τις συνθέσεις του
για τα κουτιά των γάτων
ή κάλύπτε κουτιά με ξυνισμένο γάλα,
αυτή είχε άσθμα και αυπνία
και τον τάιζε ψιλοβρασμένα αβγά
και όταν αυτός ήθελε να καλύψει το κεφάλι του
για να κλείσει απ' έξω τους θορύβους του σπιτιού
αυτή τον άφηνε να χρησιμοποιήσει μόνο το σεντόνι,
εξάλλου συνήθως κάποιος κοιμόταν στο κρεβάτι του
(κοιμούνταν ξεχωριστά όταν σπάνια κοιμούνταν)

κι αφού όλες οι καρέκλες
ήταν συνήθως πιασμένες,
αυτός κοιμόταν στις σκάλες
τυλιγμένος με ένα παλιό σάλι
του έλεγε πότε να κόψει τα νύχια του,
να μην τραγουδά ούτε να σφυρίζει,
να μη βάζει πολύ λεμόνι στο τσάι του
ούτε να το πιέζει με το κουτάλι
Συμφωνία #2, σε B Μινόρε
Ο πρίγκηπας Ίγκορ,
στις στέπες της κεντρικής Ασίας,
μπορούσε να κοιμηθεί μόνο βάζοντας
στα μάτια ένα σκούρο ρούχο
Το 1887 παρεβρέθηκε σε ένα χορό
της Ιατρικής Ακαδημίας
ντυμένος με ένα χαρωπό εθνικό κοστούμι,
επιτέλους φαινόταν εξαιρετικά εύθυμος
κι όταν έπεσε στο πάτωμα
νόμισαν ότι έκανε πλάκα.

την επόμενη φορά που θα ακούσεις το Borodin,
θυμήσου...

Charles Bukowski
But me I’m not a gamble you can count on me to split



"Κυριακή. Η δυστυχία μιας συνεχιζόμενης αρχής, η απουσία της αυταπάτης ως προς το ότι όλα δεν είναι παρά μια αρχή κι ούτε καν μια αρχή, η τρέλα των άλλων που δεν το ξέρουν αυτό και παίζουν πχ ποδόσφαιρο, για να "προχωρήσουν" επιτέλους, η δική μας τρέλα θαμμένη στον εαυτό της σαν σε φέρετρο, η τρέλα των άλλων που πιστεύουν ότι εδώ βλέπουν ένα αληθινό φέρετρο, δηλαδή ένα φέρετρο που μπορεί κανείς να το μεταφέρει, να το ανοίξει, να το καταστρέψει, να το αλλάξει." 16.10. 1921



"Τα νιάτα τελειώνουν λοιπόν στην άκρη της μύτης κι από κει αρχίζει ο θάνατος: ο τρόπος που καταπίνουν οι ταξιδιώτες, το σάλιο που γλιστράει κάτω στο λαιμό τους, το πλάτεμα του στόματός τους σαν σημάδι ότι κρίνουν άψογη, φυσική, καθόλου ύποπτη τη διαδρομή με το τρένο, τη σύνθεση των άλλων ταξιδιωτών, τη σειρά με την οποία κάθονται, τη θερμοκρασία στο βαγόνι, ακόμα και το τεύχος του Παν, που έχω στα γόνατά μου και που το κοιτάζουν από καιρό σε καιρό (μια και είναι κάτι που είναι σχεδόν αδύνατον να είχαν προβλέψει ότι θα έβλεπαν στο κουπέ) πιστεύοντας ταυτόχρονα ότι όλα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα." 16.10.1911
Fairytale gone bad



Oι δεινόσαυροι ήταν πολύ αναστατωμένοι. Είχαν μάθει ότι κάθε δέντρο που έτρωγαν έφερνε πιο κοντά το λιώσιμο των πάγων. Έτσι είχε πει ο προφήτης. Κάθε άτσαλή τους πατημασιά, κάθε μάσημα φύλλου, κάθε πετυχημένο κυνήγι εξαφάνιζε το χορτάρι κι έφτιαχνε τρύπες στον ουρανό.

Απ΄ αυτές τις τρύπες θα έμπαινε ο ήλιος και θα έλιωνε τους πάγους. Όλη η γη θα γινόταν μια θάλασσα και θα γλίτωνε μόνο ένα πλοίο στο οποίο οι άνθρωποι και τα άλλα ζώα είχαν συμφωνήσει να μη βάλουν δεινόσαυρους. Αυτοί, οι βασιλιάδες της γης θα εξαφανίζονταν για πάντα και να δούμε ποιον ανίκανο θα έβαζαν στη θέση του βασιλιά. Κανένα τεμπελχανά που θα κοιμόταν όλη μέρα.

Έφτιαξαν επιτροπή και πήγαν να δουν ποιος είναι υπεύθυνος για το πλοίο. Είδαν ένα βοσκό, χάλια μεζέ, που τους εξήγησε ότι οι εντολές του ήταν σαφείς. Όχι δεινόσαυροι. Τους εξήγησε κι από πού προήλθαν οι εντολές και τους κούφανε. “Μα αν αυτός που λες γέροντα έχει φτιάξει τα πάντα, μας έχει φτιάξει κι εμάς. Γιατί μας θέλει να χαθούμε;” Ο γέροντας κοίταξε ψηλά στον ουρανό και τους είπε ότι ήταν τέτοια η σοφία που κρυβόταν στα αποφάσεις του ουρανού που οι δεινόσαυροι ήταν πολύ μικροί να την κατανοήσουν.

“Ρε σεις, είπε ο αρχηγός δεινόσαυρος, είστε σίγουροι ότι αυτοί είναι στα καλά τους; Τι πά να πει πολύ μικροί για να κατανοήσουμε; Αν είναι να χαθούμε ας χαθούμε αλλά φτάνει πια με τις αηδίες περι σοφίας!”

Οι δεινόσαυροι χάθηκαν, οι άνθρωποι και τα ζώα επέζησαν κι όρισαν το λιοντάρι βασιλιά. Για αρκετό καιρό η ζωή κυλούσε όπως πριν μέχρι που οι άνθρωποι σφετερίστηκαν την εξουσία κι άρχισαν ζημιές μεγαλύτερες κι απ' αυτές των δεινοσαύρων - που παρακολουθούσαν από τον ουρανό κοροιδεύοντας το γέροντα:- Εε γέροντα, θέλεις να πεις ότι με όλες αυτές τις βόμβες και τους πολέμους σοβαρά οι δικοί σου ασχολούνται με τα κλιματιστικά;

Ο γέροντας θλιμμένος, πήγε και βρήκε τον προφήτη δεινόσαυρο. “Με έχουν τρελάνει στο δούλεμα. Έλεος!” “Είναι που δεν κατάλαβες ακόμα, του απάντησε. Η φύση δε χάνεται ποτέ. Αναδημιουργείται, ακόμα κι αν το κάνει σε άλλο σημείο του σύμπαντος. Εσείς είναι που θα χαθείτε κι αντί να το καταλάβετε αυτό και να κάνετε κάτι αλληλοσκοτώνεστε και καίτε ότι βρείτε. ¨Οπως και με μας, η ίδια φύση που έδωσε τη θέση μας σε σας θα δώσει τη δική σας θέση σε κάποιους άλλους.”

“Και οι άνθρωποι θα έρθουν εδώ στον παράδεισο;”
“Περίπου. Τώρα είναι παράδεισος γιατί δεν έχουν έρθει ακόμα. Μόλις φτάσουν θα μετατραπεί σε κόλαση. Καλά, δε διάβασες τις γραφές;”
Συνωμοσία


Προσπαθώ να καλοσωρίσω το φθινόπωρο με τη μελαγχολία που του αρμόζει αλλά το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον μου.

Ο P. Chang από το Χογκ Κογκ και η Λαρίσα από την Ουκρανία μου έστειλαν sms προτείνοντάς μου να συνεργαστούμε. Υπάρχουν σπαμ και ιοί στα κινητά;

Η τράπεζα μου έστειλε επιστολή ότι οι κινήσεις της πιστωτικής μου θα είναι στη διάθεση της κυβέρνησης των uber alles στα πλαίσια της καταστολής της τρομοκρατίας.

Σε μια τελευταία προσπάθεια μελαγχόλησης πήγα κι είδα τρία φιλικά παιχνίδια του Ολυμπιακού στο μπάσκετ. Λείπουν ο Τζιοβάνι και ο Αλέφαντος για να φτιάξουμε το πιο διασκεδαστικό σύνολο στην ιστορία του αθλητισμού. Φέτος θα βλέπω μπάσκετ.

Το μόνο που μετάνιωσα είναι ότι δεν πήρα αυτόγραφο από το Γκάλη. Δε πειράζει όμως. Με το ρυθμό που πάει η κατάσταση, θα πω στο Μπιν να μου δώσει ένα δικό του την επόμενη φορά που θα του δώσω μετρητά.